Na de pre-intake bij T-Cendent in november 2020, het invullen van vragenlijsten en tests en het inleveren van mijn levensverhaal, was het voorlopig wachten.
Gelukkig duurde dat niet al te lang. Hoewel ik uiteraard het liefst het gehele traject binnen een dag doorlopen zou willen hebben. Begin mei had ik mijn intake om het proces daadwerkelijk in te gaan.
Toen ik begon met dit proces zag ik het meest op tegen deze fase. Wat zou men van mij willen weten? Wat als ik verkeerd zou reageren? Kortom: onzekerheid. Maar uiteindelijk viel dit allemaal heel erg mee.
Ik had prettige gesprekken met een psychologe – deskundige transgenders. Mijn levensverhaal werd uitgebreid doorgenomen. En de uitkomsten van de testen die ik had ingevuld.
In deze diagnostische fase heb ik ook een gesprek met een psychiater gehad. Als second opinion.
In september besliste het Multidisciplinair Team dat ik door kon gaan.
Het was duidelijk ik een vrouw was en in staat het transitieproces te doorstaan.
De volgende stappen waren de juridische transitie en de hormoonbehandeling.
Ik heb mijn geboorteakte laten wijzigen. Willem Leopold (man) is nu gewijzigd in Juliette Suzanna (vrouw).
In november kon ik mijn nieuwe identiteitskaart ophalen.
Hoewel je leven en gender niet bepaald wordt door een formele aantekening in de Basisregistratie Personen en een plastic kaartje, geeft me dit een goed gevoel. Ik kan nu aan anderen laten zien wie ik ben.
Eind november had ik een intake bij de Polikliniek Interne Geneeskunde van Maasstad ziekenhuis (afdeling Endocrinologie). Mijn situatie is doorgenomen. Mijn bloeddruk is gemeten en er is bloed afgenomen.
Medio december kreeg ik bericht dat de uitslag goed was. Hoewel ik me niet kon voorstellen dat er iets niet goed zou zijn, was ik toch wel opgelucht. Het zou toch niet zo zijn dat ik een of andere ziekte zou hebben die nu bekend zou worden en waardoor ik niet verder zou kunnen gaan in mijn transitieproces.
Gelukkig was alles goed en kon ik beginnen aan de hormoonbehandeling.
Deze behandeling bestaat uit het toedienen van vrouwelijke hormonen (oestradiol) met pleisters. Deze dienen om de 3-4 dagen vervangen te worden. Ik zal dit de rest van mijn leven moeten gebruiken.
Ook kreeg ik 1 keer per 4 weken een injectie om de mannelijke hormonen (testosteron) te onderdrukken. Dit moest gebeuren tot mijn operatie, die 14 februari 2023 heeft plaatsgevonden.
Iedere keer als er iets concreets gebeurt beleefde ik een moment van euforie. Eind 2021 keek ik uit naar 2022 en het effect van de hormoonbehandeling.
Tot dan was het een transitieproces een boeiende aangelegenheid. En dat bleef het.
(Laatst gewijzigd: 28 juni 2023)