Zaterdag 27 juli was ik in café El Borriquito. We hadden het over het zogenaamde hoerenbal, dat daar op 23 november gehouden zou worden. Een travestiefeestje. Ik was nog nooit bij zo’n evenement geweest, maar het leek me wel leuk dat eens mee te maken. Ik heb toen afgesproken dat ik als vrouw zou gaan. Een beslissing die mijn leven drastisch zou veranderen.
De maanden daarna heb ik hier met veel mensen over gesproken. En ik heb veel adviezen gekregen. Leuk te ervaren hoe mensen met me meedachten en enthousiast hierover waren. Eind oktober ben ik bij een vriendin geweest om kleding uit te zoeken. Toen kwamen we uit op een outfit als een dame uit de Moulin Rouge. En kwamen we op de naam Juliette du Cygne als alter ego. Juliette uit het ballet (eigenlijk verhaal van Shakespeare) Romeo et Juliette en du Cygne als verwijzing naar het Zwanenmeer.
Het werd 23 november. De dag van het hoerenbal. Een nerveuze dag voor me. Ik kon de hele dag aan niets anders denken. Na gekleed en opgemaakt te zijn ging ik naar El Borriquito. Onderweg nog langs andere cafés geweest omdat mensen nieuwsgierig waren hoe ik eruit zou zien. In het begin was ik nog wel enigszins gespannen, maar dit veranderde heel snel. Ik voelde me heerlijk als vrouw. Dit werd ook opgemerkt door anderen.
Een week later – zondag 1 december – ben ik als Juliette du Cygne naar Café De Herinnering geweest om op te treden door het nummer Tu te reconnaitras te playbacken.
4 december ontdekte ik bij mezelf dat ik me als vrouw toch veel beter voelde dan als man en 9 december kwam ik – eindelijk – tot de conclusie dat ik een vrouw was in een mannenlichaam.
1 januari 2020 begon ik serieus na te denken over een transitie tot vrouw.
(Laatst gewijzigd: 28 juni 2023)