Teleurstelling

Vandaag heb ik iemand moeten teleurstellen.

Na een halfuurtje zangles – met een voldaan gevoel bij het instuderen van Villanelle van Berlioz – ging ik naar de Boemerang. Bij Plein Eendragt sprak een man mij aan.
‘Mevrouw?’
‘Ja?’
‘Je bent geen vrouw.’
‘Ik ben  wel een vrouw.’
‘Doorlopen.’
Sommige mannen denken dat ze vrouwen kunnen commanderen. Maar ik was toch al van plan mijn weg te vervolgen, dus zonder stil te staan bij het gedrag van deze hork liep ik verder.

Net voorbij de Koemarkt liep hij opeens naast me.
‘Sorry dat ik zo reageerde, maar ben je een man of een vrouw?’
‘Een vrouw. Heb ik al gezegd.’
‘Heb je een vuurtje voor me?’ In zijn hand had hij een blowtje.
‘Nee. Ik rook niet.’
‘Gebruik je helemaal niets? Niet af en toe een blowtje?’
‘Nee, soms een biertje of wijntje, maar roken doe ik niet.’
Verbaasde blik. Iemand die niet rookt en geen wiet gebruikt. Dat leek niet in zijn wereld voor te komen.
‘Waar woon je?’
‘Ergens verderop.’ Ik had geen zin om concreter te zijn.
‘Mag ik je nummer?’. Hij hield zijn telefoon gereed.
‘Waarom?’
‘Ik wil je iets vragen.’
‘Vraag nu maar.’
‘Loop even mee hier de zijstraat in.’
We sloegen af het Herenpad in.
‘Kun je iets voor me lopen? Ik wil niet dat ze me zo zien.’
Lekker vaag wie “ze” dan wel zijn. En uiteraard gaf ik hier geen gehoor aan.
‘Jij wilt me iets vragen.’
Bij het Broersveld zei ik dat ik hier rechtsaf ging.
‘Nee, ik moet je nog iets vragen. Loop nog even een stukje rechtdoor.’
‘Vraag maar hier in het openbaar. Of vraag het niet.’
Hij koos eieren voor zijn geld en liep toch met mij mee.

‘Wil je me pijpen?’
‘Sorry, ik val op vrouwen.’
‘Je bent lesbisch?’
‘Ja.’
Teleurgesteld droop hij af.

7 november 2023